بگذاريد كودكتان اشتباه كند!
هر شخصي در زندگي خود مرتكب اشتباهاتي مي‌شود. كودكان نيز از اين امر مستثني نيستند. چيزي كه اهميت دارد اين است كه چگونه بايد از اشتباهات درس بگيريم.
در عين حال كودكان در جامعه اي زندگي مي كنند كه براي كامل بودن و باهوش بودن به آنها فشار وارد مي‌كند. كسب بالاترين رتبه ها در آزمون هاي استعداد تحصيلي، به دست آوردن كمك هزينه تحصيلي ( بورسيه ) و قبول شدن در بهترين دانشگاه ها از جمله مواردي هستند كه جامعه از آنها انتظار دارد.
والدين نيز با مخفي كردن اشتباهات كودكان، تصحيح تكاليف آن ها براي تجديد نشدن در مدرسه و يا تكرار درس ها براي آنان تا زماني كه كاملا آن درس را را ياد بگيرند اين فشار را تقويت مي‌كند.
وقتي كودكان دائما به خاطر هوش خود مورد تحسين قرار مي‌گيرند، استرس در آنها افزايش پيدا مي‌كند.
اين تمركز بر كامل بودن و باهوش بودن چقدر بر يادگيري تأثير مي‌گذارد؟ و چگونه مي توانيم به كودكان و نوجوانان كمك كنيم كه با پذيرفتن اشتباهات خود و آموختن از آن ها، به خودباوري برسند.
يك مقاله علمي آمريكايي جديد به نام : اشتباه كن روش هاي شگفت انگيزي براي يادگيري ارائه مي دهد و از نظريه هاي يادگيري و رشد پشتيباني مي كند.
از نظر تاريخي بسياري از معلمان شرايطي را براي يادگيري ايجاد مي‌كردند كه جايي براي اشتباه كردن كودك وجود نداشت و والدين نيز همين شرايط را ايجاد مي‌كردند.
براي مثال اگر يك مسئله رياضي را بارها و بارها به كودك بگوييم تا كاملا ياد گرفته و دچار اشتباه نشود، او بالاخره پاسخ را به خاطر مي‌سپارد و اگر خوش شانس باشد، در امتحان نيز پاسخ را به خاطر مي آورد.
در اين رويكرد يادگيري فرض مي‌شود كه اگر به كودكان اجازه داده شود كه اشتباه كنند، آن ها نمي توانند اطلاعات صحيح را ياد بگيرند. اگرچه تحقيق اخير نشان داده است كه اين فرضيه غلط مي باشد.
در واقع مطالعات نشان مي‌دهد كه وقتي كودكان دچار اشتباه مي‌شوند، يادگيري افزايش پيدا مي كند.
در مورد انجام صحيح تكاليف، عميق تر شدن روابط دوستانه و يا بازي كردن فوتبال به طرز صحيح، با اشتباه كردن يادگيري بيشتري اتفاق مي‌افتد.
اشتباه كردن قسمتي از اين چالش براي كودكان است كه چگونه كارها را به طرز متفاوت انجام دهند و باعث انگيزش آن ها براي امتحان كردن رويكرد هاي جديد است.
كارول داوك استاد دانشگاه استنفورد، اهميت به چالش افتادن كودكان را مورد مطالعه قرار داد، حتي اگر آن ها دچار اشتباه مي شدند. تحقيقات او نشان داد كه تحسين كودكان در مورد باهوش بودن آن ها در واقع احتمال اين كه آن ها بتوانند در برابر چالش ها مقاومت كنند را كاهش مي دهد.
كارول و همكارانش صدها نفر از كودكان پايه پنجم را در مدارس شهر نيويورك مورد بررسي قرار دادند. در حالي كه يك گروه براي هوش خود مورد تحسين قرار مي‌گرفتند، گروه ديگر براي تلاش شان مورد تعريف و تمجيد قرار گرفتند.
وقتي كه دانش آموزان پايه پنجم با آزمون كاملاً دشواري كه براي دانش آموزان پايه هشتم طراحي شده بود به چالش كشيده شدند، نتيجه ي شگفت انگيزي حاصل شد.
دانش آموزاني كه براي تلاش خود تحسين شده بودند به سختي تلاش مي‌كردند، حتي اگر داشتند اشتباهات زيادي را مرتكب مي شدند. كودكاني كه به خاطر باهوش بودن مورد تمجيد قرار گرفته بودند، دلسرد شده بودند و اشتباهات خود را نشانه اي از شكست مي دانستند.
تست هوش براي كودكاني كه براي تلاش شان مورد تحسين قرار گرفته بودند، ۳۰ درصد افزايش پيدا كرده بود. در حالي كه براي كودكاني كه براي باهوش بودن مورد تحسين قرار گرفته بودند، ۲۰ درصد كاهش پيدا كرده بود.
اين نتايج در كتاب روانشناسي نوين موفقيت تشريح شده است كه به والديني كه معتقدند اشتباه و خطا براي رشد كودك مضر است، نشان مي‌دهد كه اين طرز تفكر صحيح نمي‌باشد.
عجله كردن در مورد تحسين به اندازه تصحيح اشتباهات تكاليف كه خود مي تواند فرصتي براي يادگيري بيشتر كودك باشد، مضر باشد.
كودكان اشتباهات زيادي را مرتكب مي شوند. برخي از اشتباهات مانند فراموش كردن انجام تكاليف و يا مطالعه نكردن براي يك امتحان مهم عواقب مورد انتظار و واضحي دارند.
اشتباهات ديگري مثل دروغ گفتن، تقلب كردن، و يا كارهايي كه به طور منفي بر روابط دوستانه تاثير مي‌گذارند، دلايل پيچيده تري دارند و براي اصلاح شدن سخت تر هستند.
ولي تمامي اشتباهات پايه اي براي يادگيري هستند.
۱۰ توصيه به والدين كه با استفاده از آن به كودكان كمك كنند از اشتباهات خود درس بگيرند.
با علم بر اين كه از كودك نبايد انتظار كامل بودن داشته باشيد، كاري كنيد كه آن ها بدانند عشق شما بدون قسد و شرط است، بدون توجه به اشتباهات آن ها و قضاوت در مورد اعمال شان.
كودكان را از اشتباهاتشان نجات ندهيد، در عوض به آن ها كمك كنيد به راه حل فكر كرده و بر روي آن تمركز كنند.
مثال هايي از اشتباهات خود براي آنها ذكر كنيد و بگوييد كه اين اشتباهات چه عواقبي داشتند و چه چيز هايي از آن اشتباهات ياد گرفته ايد.
آن ها را تشويق كنيد كه در قبال اشتباهات شان مسئوليت پذير باشند و ديگران را مقصر اشتباهات خود ندانند.
از اشاره كردن به اشتباهات قبلي شان خودداري كنيد. در عوض به اشتباه فعلي تمركز كنيد.
آن ها را به خاطر توانايي شان جهت پذيرش اشتباه تحسين كنيد.
آن ها را براي تلاش و شجاعت شان براي غلبه بر نقص هاي شان تشويق كنيد.
به آن ها آموزش دهيد كه وقتي اشتباهاتشان باعث ناراحتي ديگران مي‌شود، چگونه بايد معذرت خواهي كنند.
به آن ها كمك كنيد كه به جنبه مثبت اشتباه كردن كه همان تجربه كسب كردن مي باشد، توجه كنند.