هفت دليل كه مي گويد پرورش كودكاني كه ازلحاظ رواني قوي باشند سخت است
در ظاهر، ممكن است پرورش كودكان قوي، براي پدر و مادران امروزي راحت تر از گذشته باشد. با اين وجود، اين روزها به هيچ وجه مجبور نيستيد براي شستن لباس هاي كثيف كنار رودخانه برويد.
به وضوح، جامعه ي مدرنيته مزيت هايي را همراه دارد كه بتوانيد كودكانتان را سلامت نگه داريد. اما در آن واحد، دنياي ديجيتال در واقع ممكن است پرورش كودكان مستعد كه آماده باشند از عهده ي چالش هاي بزرگسالي برآيند را سخت تر كند.
مطالب مشابه:
پرورش كودكاني كه بزرگسالان مسئولي شوند نيازمند توانمندي رواني است. در اينجا هفت دليلي آمده كه چرادر دنياي امروز اين كه پدر و مادري توانمند از لحاظ رواني باشيد از هر زماني سخت تر است:
- شادي حرف اول را مي زند.
براي پيدا كردن كتاب ها يا مقالاتي كه راجع به گام هاي پرورش كودكاني شاد هستند، مجبور نيستيد زياد دور شويد. با وجود اينكه شادي پيامدي بزرگ است، اما نبايد هدف قرار گيرد.
اين كه به كودكتان اجازه دهيد بستني خيلي بزرگي بخورد يا ۲۴ساعت شبانه روز بازي ويديويي انجام دهد، ممكن است اكنون او را شاد كند اما او در طول زمان بدبخت خواهد شد.
مهم است كه مقدار قابل قبولي از تلاشتان را روي آموزش مهارت هايي به كودكان متمركز كنيد كه لزوما آنها را در لحظه شاد نمي كند. انضباط فردي، انگيزه، كنترل وسوسه، كنترل احساسي براي شادي طولاني مدت ضروري هستند.
- شبكه هاي اجتماعي رقابت هاي پدر و مادر ها را تشديد مي كنند.
اغلب پدر و مادر ها مي خواهند تصاوير كودكانشان را درحاليكه از تعطيلات خانوادگي لذت مي برند به اشتراك بگذارند، شركت در ورزش ها و هديه گرفتن ها در فيسبوك و اينستاگرام. اما بجاي آنكه از شادي خود لذت ببرند، نگاه كردن به خانواده هاي شاد ديگر مي تواند موجب رقابت ميان پدر ومادر هايي شود كه مي خواهند نشان دهند كودكان آنها چقدر تحسين برانگيز هستند.
خيلي سخت است كه عكسي از كودكتان به اشتراك بگذاريد كه «در حال قدرداني است» يا «بر نگراني غلبه كرده». بنابر اين حتي اگر كودكتان مهربان و دلسوز باشد، ممكن است شما در اين دام بيفتيد كه بايد در مورد اين رفتار عيني اخير خودنمايي كنيد و ناگهان ممكن است فعاليت آنلاين شما تبديل به رقابتي براي اثبات اين شود كه چه كسي در حال پرورش دادن «بهترين» كودك است. اما پرورش كودكان توانمند از لحاظ رواني به معناي كمك كردن به آنهاست تا در نوع خود بهترين باشند، نه اينكه بهتر از ديگران باشند.
- پدر و مادر ها مهارت هاي ايجاد توانمندي رواني را ياد نگرفته اند.
اين كه شما كودكي با پدر و مادر شاغل در دهه ي ۸۰ ميلادي بوده ايد يا متولد ۱۹۸۲تا ۲۰۰۰ هستيد و كسي بزرگتان كرده كه اعتقاد داشته كودكان بايد ديده شوند و نه شنيده، (رفتار موقري داشته باشند و بي سر و صدا باشند.)خوب است كه پدر و مادرتان اين نزديكي ها نيستند تا درمورد احساساتتان سخن بگوييد.
بعضي از خانواده ها بر حرف شنوي تاكيد مي كنند- و نظر كودكانشان اهميت ندارد و بعضي از خانواده هاي ديگر فقط دانش توانمندي از لحاظ رواني را ندارند كه بتوانند آن را منتقل كنند. اگر كسي به شما ياد نداده كه چگونه خودگويي سالم را ايجاد كنيد و چگونه احساساتتان را پرورش دهيد، دشوار است كه اين مهارت ها را به كودك آموزش دهيد.
۴- والدينِ بيش از حد هليكوپتري اجازه نمي دهند كه كودكانشان شكست بخورند.
اگر ۲۵ سال پيش كودكي فراموش مي كرد كه تكاليفش را انجام دهد، مسئله مهمي نبود. همه ي بچه ها گاهي فراموش مي كردند تكاليفشان را انجام دهند. اما اولين بار كه پدر و مادر هليكوپتري (والدين كمال گرايي كه به موفق بودن هميشگي كودك بيش از حد تاكيد دارند) وارد صحنه شدند، كودكان ديگر اشتباه نكردند زيرا خانواده هايشان به آنها اجازه ندادند كه اشتباه كنند. بنابراين درحال حاضر تكليفي كه فراموش شده يا كتاني هاي بسكتبالي كه جاگذاشته شده اند به اين معناست كه كودكتان ممكن است عقب بيفتد.
اما عواقب طبيعي مي توانند بهترين معلم زندگي باشند. مهم است كه به كودكان اجازه دهيم شكست و پس رفت را تجربه كنند بنابراين مي توانند ياد بگيرند كه چگونه از نو شروع كنند.
۴-سرزنش پدر و مادر ها باعث ترس مي شود.
اين روز ها مردم انتخاب هاي پدر و مادرانه ي يك ديگر را سريع قضاوت مي كنند. كسي دوست فيسبوكي اش را بخاطر ندادن ميوه ي ارگانيك به كودكش سرزنش مي كند. سرزنش پدر و مادران مسئله اي جدي است.
هيچ كس نمي خواهد با اين نگاه موشكافانه مواجه شود، بنا براين خيلي از پدر و مادر ها در تلاشي براي پرهيز از اينكه پدر و مادر «بدي» به نظر برسند، عاداتشان را تغيير مي دهند.
وقتي به كودك پيش دبستانيشان گفته اند نمي تواند شكلات بيشتري بخورد، به جاي اينكه بگذارند گريه و زاري كند، براي اينكه گريه را آرام كنند به آنها شكلات مي دهند. يا به جاي اينكه بگذارند كودكشان نمره ي بدي بگيرد، تكاليف فرزندانشان را صحيح مي كنند و اين دسته از تصميمات كوچك پدر و مادرانه تفاوت زيادي در توانايي هاي كودكان براي انعطاف پذيري ايجاد مي كند.
۶- شركت هاي بازاريابي احساس گناه پدر و مادرها را طعمه قرار مي دهند.
تبليغات به شما مي گويند كه اگر براي كودكتان فلان اسباب بازي خاص را بخريد مادرخوبي هستيد. يا شما پدر فوق العاده اي هستيد اگر كودكانتان را به فلان تم پارك خاص ببريد. شركت ها مي دانند كه اگرپدرومادرها زمان كافي با كودكان صرف نكنند، هر امكانات درخور ممكني را در اختيار آنها قرار ندهند و همه ي آنچه كه براي شاد بودن به آن نياز دارند را به آنها ندهند احساس گناه مي كنند. شركت ها اين احساس گناه را طعمه قرار مي دهند تا خرت و پرت هايي را كه نيازنداريد به شما بفروشند.
خيلي از پدر و مادر ها بيش از حد كودكان را لوس مي كنند چه با غذاي بيش از حد،اسباب بازي بيش از حد يا گذراندن زمان بيش از حد با وسايل الكترونيكي. رها كردن كودكان به طور موقت پدر و مادر ها را از احساس گناه نجات مي دهد، اما كودكان كساني اند كه در نهايت شكست مي خورند.
۷- تكنولوژي از فرصت هاي تقويت ماهيچه هاي رواني جلوگيري مي كند.
كودكان قبلا با احساسات ناراحت كننده همچون ملالت و درماندگي كنار مي آمدند، اما اكنون اكثر آنها از دستگاه هاي ديجيتالشان براي رهايي از احساساتشان استفاده مي كنند.
چسبيدن آنها به صفحه هاي لمسي شان به اين معناست كه نمي توانند خود را آرام كنند يا خودشان با اضطرابشان كنار بيايند. در عوض براي كنترل احساسشان آنها مي توانند بازي كنند يا از شبكه هاي اجتماعي استفاده كنند.
پدر و مادر ها بايد بيش از هر زمان ديگر فعال باشند تا مطمئن شوند كودكانشان مهارت هاي اجتماعي، احساسي و رواني مورد نياز براي موفقيت در زندگي را ياد مي گيرند.
ماهيچه هاي رواني تان را قوي كنيد
چالش هاي دنياي امروز اين را براي پدر و مادر ها مهم تر از هر زماني كرده كه از لحاظ رواني قوي باشند. اين به معناي ايجاد عادت هاي سالم است كه مي تواند ماهيچه هاي رواني را قوي كند، درحاليكه عادت هاي بد همچنان مي توانند مانع شما شوند.
از نظر رواني قوي تر شدن فوايد ديگري هم دارد، احتمال اينكه كودكانتان نيز از لحاظ رواني قوي شوند را افزايش مي دهد. از اين گذشته، آنها با نگاه كردن به شما ياد مي گيرند چگونه استرس را كنترل كنند، مسائل را حل كنند و از عهده ي چالش ها برآيند.