يكي از راهكارهاي علمي درمان اختلال بيش فعالي كمبود توجه در سطح جهان استفاده از روش نوروفيدبك مي باشد.85 درصد كودكان مبتلا به اين اختلال با استفاده از نوروفيدبك كاملا بهبود يافته اند و با مشاوره رفتاري در كنار نورفيدبك مي تواند نتيجه بهتري نيز بدست آورد.
اختلال بيش فعالي كمبود توجه شايع ترين اختلالات دوران كودكي مي باشد كه از سنين سه تا چهار سالگي احتمال بروز بيشتري نسبت به ساير سنين دارد.چهار نشانه اصلي در كودكان مبتلا به اين اختلال قابل شناسايي است:
1- اين كودكان نمي توانند در جاي خود ارام گرفته و بدون حركت بمانند و مرتبا در حال حركت و جنب و جوش هستند و حتي اگر كاري نداشته باشند و در جاي خود نيز نشسته با دسته صندلي، ريشه فرش و…بازي مي كنند.
2- كودكان مبتلا به اين اختلال آستانه توجه پاييني دارند و حتي اگر شديدا سرگرم كار و فعاليتي باشند با كوچكترين صدايي حواس پرت شده و بطور كلي هرگونه صدا و يا علائمي ديگر به سرعت حواس آن ها را به خود مشغول مي دارد
3-تمركز در اين كودكان بسيار ضعيف مي باشد و به همين علت اين كودكان در بازي ها و فعاليت هايي كه نياز به تمركز دارند دچار مشكل مي شوند و در صورت عدم درمان به موقع اين موضوع در دوران مدرسه مشكلات فرارواني براي آن ها ايجاد خواهد كرد.
4- شايد برخي والدين بدون اگاهي از اين نوع اختلال كودك خود را شجاع و نترس بدانند اما يكي از علائم اين اختلال انجام كارهاي پرخطر و عدم ترسيدن كودك مي باشد. بسياري از كودكان مبتلا به اين بيماري كارهايي انجام مي دهند كه كودكان سالم از انجام آن هراس بسياري دارند مانند بازي كردن با چاقو، رفتن به لبه پنجره تا آستانه پايين افتادن و غيره
علائم ديگري همچون حرف زدن بيش از حد، تكان دادن دست و پا در هنگام نشستن، انجام فعاليت هاي غير طبيعي مانند بالا رفتن از ديوار، بي قراري و ميل به حركت به جاي سكون از ديگر علائم عمده اين اختلال هستند
دارو درماني راهكاري كوتاه مدت براي درمان اين اختلال است در صورتي كه نوروفيدبك مي تواند به صورت دائم مشكلات اين دسته از كودكان را حل كند.