- درمان مشاركتي، يك رهيافت درماني مي باشد كه توسط هارلن آندرسون[۱] معرفي شده است.
- و بر روي توسعه مشاركت و تساوي در روابط مابين فرد درمانگر و درمانجو تمركز دارد.
- تا از اين طريق يك مكالمه بين آنها شكل بگيرد كه ايجاد تغييرات مثبت را تسهيل مي بخشد.
- اين روش تحت تاثير پست مدرنيسم قرار گرفته است.
و براي درمان افراد، خانواده ها، گروه ها و حتي سازمان ها به كار گرفته مي شود.
افراد، زوج ها و يا گروه هايي كه به درمان مراجعه مي كنند .
تا به يك شناخت دو طرفه، ارتباط بهتر و حل كردن تضاد ها دست يابند.
مي توانند براي دست يابي به جنبه ها و اهداف مختلف، از روش درمان مشاركتي استفاده كنند.
مطالب و مقالات سايت ” مشاوره خانواده” توسط تيم تخصصي مشاوران و روانشناسان تهيه و پشتيباني شده است.
- تاريخچه درمان مشاركتي
- نظريه و اصول مربوط به روش درمان مشاركتي
- دوره درمان مشاركتي به چه نحوي مي باشد؟
- درمان مشاركتي به چه نحوي مفيد مي باشد؟
- آموزش و گواهي نامه
- نگراني ها و محدوديت ها
تاريخچه روش درمان مشاركتي
درمان مشاركتي توسط هارلن اندرسون و طي دوره كار وي به عنوان درمانگر و همچنين از طريق تحقيقات غير رسمي.
وي كه در درمان از آن استفاده مي كرد، معرفي شد.
- اندرسون كه به شناخت دليل كارايي روش هاي درماني در برخي از افراد و عدم كاركرد آن در افراد ديگر علاقه زيادي داشت.
- شروع به تحقيق كرد تا عوامل تسهيل كننده فرآيند تبديل در درمان و همچنين انواع مكالمات درماني را كشف كند.
- كه توسط درمانگران و در طول درمان براي كمك به ايجاد حس بهتر در افراد درمانجو مورد استفاده قرار مي گرفت.
- اندرسون بخشي از تحقيق غير رسمي خود را از طريق مصاحبه با زوجين در حال مكالمه انجام داد .
كه شامل همكاران، افراد درمانجو و دانشجويان بود.
از طريق اين مكالمات، او رهيافت مشاركتي پست مدرنيسم را توسعه داد.
كه رهيافت درمان مشاركتي بر مبناي آن شكل گرفته است.
رهيافت درمان مشاركتي
مبناي اصلي در نظريه مشاركتي، پست مدرنيسم مي باشد.
پست مدرنيسم يك رهيافت فلسفي است كه از هر دو مورد شناخت شكاكانه براي بدست آوردن دانش .
و همچنين اين باور كه دانش يك مفهومي مي باشد كه به صورت اجتماعي ايجاد مي شود.
- نه به صورت يك حقيقت جهاني، طرفداري مي كند. دو مفهوم اصلي پست مدرنيسم، عامل مبنايي .
- اصولي در نظريه درمان مشاركتي مي باشد. اولين مورد اين ايده مي باشد كه دانش سيال مي باشد.
كه نتيجه آن به صورت زباني و شفاهي ايجاد مي شود .
و همچنين فرآيند رشد و يادگيري از طريق مكالمه با ديگران ايجاد مي شود.
مفهوم پست مدرن
دومين مفهوم پست مدرن كه بر روي رهيافت درمان مشاركتي تاثير گذار است اين ايده مي باشد.
كه حقايق به صورت چند گانه مي باشند.
بنابراين در يك موقعيت خاص، جواب و راه حل درست تنها يك راه حل نمي باشد.
بلكه چندين راه حل صحيح در آن مورد وجود دارد.
در نظريه مشاركتي، اهميت بينش و تفكر شخص درمانجو .
و بينش فرد درمانگر به صورت مساوي در نظر گرفته مي شوند.
رهيافت درماني مشاركتي
اندرسون رهيافت درماني مشاركتي را به جاي يك نظريه يا مدل، به صورت يك فلسفه در نظر مي گيرد.
دو عامل اصلي و كليدي در اين رهيافت توسعه رابطه مشاركتي مابين درمانگر و فرد درمانجو.
و همچنين مشغول شدن در مكالمه هايي است كه رشد و تغيير را تسهيل مي بخشند.
اندرسون معتقد است كه درمان مشاركتي منجر به تسهيل تغيير در هر دو فرد درمانجو و درمانگر مي شود.
با انجام گرفتن مكالمه هاي پر معني و مشخص شدن ديدگاه هاي مختلف، هر دو طرف درمانگر.
و درمانجو مي توانند دانش و شناخت جديدي را به دست بياورند.
دوره درمان مشاركتي
در طول دوره درمان مشاركتي، هر دو طرف درمانگر و درمانجو يك شراكت و همكاري را تشكيل مي دهند.
كه در نتيجه آن، آنها بحث و جدل را كنار گذشته و به آرامي با هم صحبت مي كنند.
اين امر باعث مي شود كه آنها به جاي اينكه فقط حرف خود را بيان كنند و كاري به طرف مقابل نداشته باشند.
به صورت مشاركتي بحث كنند و به ديدگاه طرف مقابل توجه كنند افراد صحبت هاي خود را شروع مي كنند.
و درمانگر با گوش دادن به صحبت هاي اين افراد، سعي مي كنند تا با ديدگاه فرد آشنا شود.
براي تسهيل مكالمه، ممكن است كه درمانگر سوالاتي بپرسد، توضيحاتي بيان كند .
و اطمينان حاصل كند كه آن چيزي را كه فرد درمانجو مي گويد را به صورت دقيق درك مي كنند.
با ايجاد يك مكالمه مشاركتي، آنها با يكديگر همكاري مي كنند.
تا به يك شناخت جديد از تجربه فرد دست يابند كه باعث مي شود يك تغيير ايجاد شود.
جنبه هاي مهم در درمان مشاركتي
يكي از جنبه هاي مهم در درمان مشاركتي اين نكته است كه درمانگر تشخيص دهد .
كه فرد درمانجو در تجربيات خود، خبره و ماهر مي باشد.
- درمانگر به شكل يك مسول قانوني يا به صورت فردي كه دانش .
- و شناخت بيشتري نسبت به فرد دارند، برخورد نخواهد داشت.
- آنها مي توانند ديدگاه يا پيشنهاد خود را بيان كنند.
- ولي از اعمال ايده هاي خود در مورد فرد درمانجو اجتناب مي كنند.
- تكنيك هاي خاصي را كه درمانگر مشاركتي مي تواند استفاده كند.
شامل دعوت كردن افراد براي بيان كردن داستان خود به شيوه خودشان و در حالتي كه به آرامي قدم مي زنند، باشد.
در اين حالت درمانگر مي تواند علاقه حقيقي خود را به تجربه آنها نشان دهد.
- در اين حالت درمانگر مي تواند به دقت گوش كند و جواب بدهد، به ارتباطات زباني و غير زباني توجه داشته باشد.
- از درمانگر بپرسد كه آيا تفسير خودشان در مورد تجربه صورت گرفته درست است.
- و يك وقفه ايجاد كنند و سكوت كنند تا فضاي مناسبي براي تفكر و تعمق شكل بگيرد.
نحوه درمان مشاركتي
به دليل اينكه درمان مشاركتي به صورت يك وضعيت درماني مي باشد.
و به عنوان يك مدل نمي باشد، هيچ مشكل و عيب خاصي براي استفاده از آن در طول درمان وجود ندارد.
در مقابل، اين يك رهيافتي است كه مي تواند به افراد كمك مي كند تا تغييرات مثبتي در آنها شكل بگيرد .
و بسياري از مشكلات و نگراني هايي را كه دارند را تشخيص دهند.
- درمانگر مي تواند تقريبا بر روي تمام نيازها و مواردي كه فرد درمانجو بيان مي دارد.
- توجه و تمركز كند. رهيافت مشاركتي مابين درمانگر و افراد درمانجو مي تواند .
- در مورد افرادي كه مشكلاتي در رابطه با تفاوت قدرت يكي از طرفين در روابط في مابين دارند.
- يا آنهايي كه به سختي به ديگران ، به خصوص به مقامات قانوني اعتماد مي كنند، كاربرد ويژه اي داشته باشد.
درمان مشاركتي مي تواند براي افراد يا گروه ها ارائه شود.
اين گروه ها مي تواند زوج ها، خانواده ها يا ديگر سيستم هاي اجتماعي باشند.
روابط مشاركتي و مبناهاي مكالمه اي درمان مشاركتي، مي تواند در گروه هاي با اندازه هاي متفاوت شكل بگيرد.
آموزش و گواهي نامه درمان مشاركتي
با اين وجود كه هيچ گواهي نامه خاصي براي درمان مشاركتي وجود ندارد.
ولي اندرسون مشاوره و آموزش را را به افراد توصيه مي كند.
از ديد وي آموزش در درمان مشاركتي، همانند يك فرآيند رو به پيشرفت است.
به نحوي كه درمانگر به طور مداوم در حال يادگيري مي باشد.
در يادگيري نحوه اعمال درمان مشاركتي، يادگيري و بكارگيري تكنيك هاي خاص كمترين اهميت را دارند.
و بيشترين اهميت را وضعيت هاي فلسفي خاص يا نحوه تعامل با فرد درمانجو دارد.
نگراني هاي درمان مشاركتي
هيچ نوع رهيافت درماني خاصي وجود ندارد كه براي همه افراد مناسب باشد.
هر چند كه ممكن است برخي از افراد واكنش مناسبي در رهيافت درماني مشاركتي داشته باشند.
- ولي ممكن است كه افراد ديگر يك رهيافت ساختار يافته و راهنما را ترجيح دهند.
- كه در طول آنها درمانگر از تكنيك ها و ابزار خاص استفاده مي كند.
- علاوه بر آن، به دليل اينكه درمان مشاركتي به صورت يك حالت فيلسوفانه.
- و نه به صورت يك مدل درمان خاص در نظر گرفته مي شود.
روش هايي كه در اين رهيافت درماني مورد استفاده قرار مي گيرند.
مي تواند بسيار متنوع باشد. رهيافت درمان مشاركتي آموزش هيچ نوع راهنما يا گواهي نامه اي را ارائه نمي دهد.
و باعث مي شود كه تشخيص استفاده درست و دقيق درمانگر از اين رهيافت درماني يك كار مشكلي باشد.
[۱] Halene Anderson
- براي انجام مشاوره هاي تخصصي
- ميتوانيد با متخصصان و كارشناسان كانون مشاوران ايران تماس حاصل فرماييد .
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ويژه